سلااااااااااااااااام به دوستای گلم ممنون لطف میکنید و بهم سر میزنید.  اماااااااااااا محض اطلاعتون بگم من هر دوتا وبلاگمو انتقال دادم به بلاگفا اگه دوس داشتین اونجا حتما بهم سر بزنید منتظرحضور سبزتون به همراه نظراتتون هستم

اینم آدرسم http://soltanrok.blogfa.com و http://zendginaameh.blogfa.com

منتظرما . دوستون دارم

کــــــاش مـخــــــابـــرات
یـــه روز صـبــــح بـهـــت اس ام اس مـیــــداد:
مشترک محترم و عزیز ما،
شما قبلا در طول روز فلان شماره رو دویست بار میگرفتی
اس ام اس که حرفش رو نزن،
اینقدر زیاد بود که ما حساب کتابش از دستمون در میرفت
حتی بعضی اوقات اس ام اس هاتون اینقدر خوشگل بود
که برا خودمون سیوش میکردیم
حتی یه شب، ( پاییز بود فکر کنم)،
اینقدر حرفای خشگل خشگل میزدین و ما هم هی گوش میدادیم
که پای تلفن خوابمون بردرفیق
،
یادمون رفت بقیه پول تلفن شما رو حساب کتاب کنیم
حالا مشترک
حالا مشترک محترم و عزیز،
چی شده که این روزا دیگه خبری ازت نیست؟
چیزی شده؟
چرا اون شمارهه رو دیگه نمیگیری؟
یه اس ام اس خالی هم حتی نمیدی
منِ مخابرات، اون دوره رو باهاتون زندگی کردم، حقمه که بدونم
تو هم اس ام اس بدی بگی:بیخیال رفیق ،این روا هم میگذره...

ما نسل بوسه های خیابانی هستیم

نسل خوابیدن با اس ام اس

نسل دردودل با غریبه های مجازی

نسل جمله های کوروش کبیر و دکتر شریعتی

نسل کادوهای یواشکی

نسل ترس از رقص نور ماشین پلیس

نسل سوخته...نسل من نسل تو

یادمان باشد هنگامیکه دوباره به جهنم رفتیم بین عذابهایمان بگوییم یادش بخیر دنیای ما هم

همینطور بود...

"مثل جهنم"!

روی دیوار

روی سایه ایـــــ که به جا مانده از تو

چشــــم می کشم و دهانی که بخندد

به این همه تنهایی و انتـــظار ...

این خانه بعد از تو فقـــــط دیوار استـــــ

و تکه ذغالی که خطــــ می کشد

نیامدنت را ...

خداوند بود و من و تو

تنهای تنها

ساقه ات در تمام وجود خاکی ام ريشه

دوانده بود که آن ناشناس از راه رسيد

تو را چيد و با خود به آن شب خيس پراز شهوت برد

در زير پيکر سنگين آن ناشناس از فرط لذت و درد !

آقای شهردار

لطفا بگویید اینقدر عوض نکنند

رنگ و روی این شهرِ لعنتی را !

این پیاده رو ها

میدان ها، …

رنگِ این دیوارها …..

خاطراتم دارند از بین میروند…..

قایق رویاهایم را به لنگرگاه عشق بردم.اما در برابر کشتی غرور کوچک بودند.

پس به سمت دریاچه ی محبت رفتم و قایق را در آب جاودانگی رها کردم.

موجی از شک آمد و با تکانی قایقم را غرق کرد.

اشتباه از من بود.رویاهایم سوار قایق کاغذی بودند!

گفتی ســــــــــــــــالهای سرسبزی صنوبر را

فــــــــــــــــدای فصل سرد فاصله مان نکن

من سکوتـــــــــــــــ کردم!

گفتی یــــــــــــــــک پلک نزده

پرنده ی پنــــــــــــــــدارم

از بام خیال تو خواهد پریــــــــــــــــد

من سکوتـــــــــــــــ کردم!

گفته بودی :یا تو یا هیچکس!!

ولی من ساده انگار فراموش کرده بودم که

این روزها هیچکس هم برای خودش کسی ست.

کسی حتی مهم تر از من!!!

گاهی دلم می خواهد خــــــ ـــــودم را بغل کنم!

ببرم بخوابانــــ ـــمش!

لحاف را بکشم رویش!

دست ببرم لای مـــــــــ ـــــــوهایش و نوازشش کنم!

حتی برایش لالایی بخوانم،

وسط گریه هـــ ـــــایش بگویم:

غصه نخور خودم جــــ ـــــان!

درست می شود!درست می شود!

اگر هم نشــــ ــــد به جهنم…

تمام می شود…

بالاخره تــــ ــــمام می شود…!

چه لحظه هایی که در زندگی تو را گم کردم اما تو همیشه کنارم بودی

چه دقیقه ها که حضورت را فراموش کردم اما تو فراموشم نکردی

چه روزهایی که سرمو تو لاکم کردم و توی غصه هایی که فکر می کردم

تو برای تلافی کارهای بدم برام فرستادی دست و پا زدم، اما تو همیشه کاری کردی که به صلاحمه...

وقتی خسته از همه جا و همه کس ناامیدانه به تو پناه آوردم تو پناهم دادی

وقتی از آدم های دور و برم دلم گرفت و دنیا غم هاش رو بهم ارزونی کرد تو به قلبم آرامش دادی

تو با حضورت به خنده هام هدف دادی، به گریه هام دلیل دادی، به زندگیم و به نفس کشیدنم رنگ دادی...

وقتی دوستام درد دلاشون را برام گفتن و من خالصانه رو

به درگاهت براشون دعا کردم، فهمیدم که غم و غصه های دیگرون بارش سنگین تر از از غصه های خودمه...

ﺍﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺖ...
ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺭﺍﺣﺖ ﺍﺯ ﺍﻭ...
ﺑﮕﺬﺭﺩ.......
ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺭﺍ “ﻣﻦ ” ﺑﭙﺎ ﻣﯿﮑﻨﻢ

شب عروسیه، آخره شبه ، خیلی سر و صدا هست. میگن عروس رفته تو اتاق لباسهاشو عوض کنه هر چی منتظر شدن برنگشته، در را هم قفل کرده. داماد سروسیمه پشت در راه میره داره از نگرانی و ناراحتی دیوونه می شه. مامان بابای دختره پشت در داد میزنند: مریم ، دخترم ، در را باز کن. مریم جان سالمی ؟؟؟ آخرش داماد طاقت نمیاره با هر مصیبتی شده در رو می شکنه میرند تو. مریم ناز مامان بابا مثل یه عروسک زیبا کف اتاق خوابیده. لباس قشنگ عروسیش با خون یکی شده ، ولی رو لباش لبخنده! همه مات و مبهوت دارند به این صحنه نگاه می کنند. کنار دست مریم یه کاغذ هست، یه کاغذی که با خون یکی شده. بابای مریم میره جلو هنوزم چیزی را که میبینه باور نمی کنه، با دستایی لرزان کاغذ را بر میداره، بازش می کنه و می خونه

.

سلام عزیزم. دارم برات نامه می نویسم. آخرین نامه ی زندگیمو. آخه اینجا آخر خط زندگیمه. کاش منو تو لباس عروسی می دیدی. مگه نه اینکه همیشه آرزوت همین بود؟! علی جان دارم میرم. دارم میرم که بدونی تا آخرش رو حرفام ایستادم. می بینی علی بازم تونستم باهات حرف بزنم.

دیدی بهت گفتم باز هم با هم حرف می زنیم. ولی کاش منم حرفای تو را می شنیدم. دارم میرم چون قسم خوردم ، تو هم خوردی، یادته؟! گفتم یا تو یا مرگ، تو هم گفتی ، یادته؟! علی تو اینجا نیستی، من تو لباس عروسم ولی تو کجایی؟! داماد قلبم تویی، چرا کنارم نمیای؟! کاش بودی می دیدی مریمت چطوری داره لباس عروسیشو با خون رگش رنگ می کنه. کاش بودی و می دیدی مریمت تا آخرش رو حرفاش موند. علی مریمت داره میره که بهت ثابت کنه دوستت داشت. حالا که چشمام دارند سیاهی میرند، حالا که همه بدنم داره می لرزه ، همه زندگیم مثل یه سریال از جلوی چشمام میگذره. روزی که نگاهم تو نگاهت گره خورد، یادته؟! روزی که دلامون لرزید، یادته؟! روزای خوب عاشقیمون، یادته؟! نقشه های آیندمون، یادته؟! علی من یادمه، یادمه چطور بزرگترهامون، همونهایی که همه زندگیشون بودیم پا روی قلب هردومون گذاشتند. یادمه روزی که بابات از خونه پرتت کرد بیرون که اگه دوستش داری تنها برو سراغش

مطلب امروز از نویسنده و محققی است فرانسوی که در سال 1886 با نام ،

 رنه ژان ماری گنون ، در حومه پاریس متولد شد و در سال 1951 با نام ، عبدالواحد یحیی ، در مصر فوت نمود .

دلایل عمیق گرایش رنه گنون به سیر و سلوک اسلامی

همواره برای هموطنانش مبهم ماند وتغییر مذهب او موجب شگفتی جهان غرب شد .

مطلب امروز گرفته شده از فصلی از یکی از کتابهای او به نام ،

اسلام و تائوئیسم ، است . فصلی با نام : نگرشی بر کف دست .

« ... بطن علوم سنتی برای غربیان غریب و دور از ذهن است

و درک طبیعت حقیقی این علوم برای ایشان دشوار می باشد .

امروزه اکثر علوم سنتی برای غربیان کاملا از دست رفته اند

و از بقیه این علوم جز تفاله ای بی شکل و مسخ شده چیزی باقی نمانده است

تا آنجا که به سطح دستورالعملهای تجربی و " فن پیشگویی " تنزل یافته اند و مسلما فاقد هرگونه ارزش اعتقادی هستند .